Jadłonomia, a raczej dwie Jadłonomie.

Książki kucharskie to mój nałóg.
Wiem, wiem, są blogi, fora i strony w Internecie z milionami przepisów i dobrze, że są, ale nic mi nie zastąpi tego momentu, kiedy mogę sobie wziąć do ręki książkę i kartkować, oglądać i znowu kartkować.

 

A jeszcze jak to jest tak fajna książka jak ,,Jadłonomia” i ,,Nowa Jadłonomia” to moja przyjemność jest ogromna.
Pierwszą kupiłam jeszcze na przedsprzedaży.
,,Nowej” myślałam, że nie będę miała albo będę musiała dłuuuugo na nią poczekać*, ale dzięki osobie z Wielkim Sercem mam i ją.

 

Przepisy z pierwszej przerobiłam w mojej kuchni praktycznie w całości(no może prawie w całości, jakieś z 3 może niedobitki się uchowały do zrobienia), a naleśniki dyniowe pewnie robiłam już z 50 razy albo i więcej. 

 

 Z nowej jeszcze nic nie robiłam, na razie tylko kartkuję i cieszę się, że ją mam.
Dla mnie obie te książki bardzo się uzupełniają, to czego nie znalazłam w pierwszej, mam w drugiej. W tej nowej jest bardzo klasyczny podział na śniadania , małe dania, zupy , duże dania, desery, napoje i podstawowe dania.
Z działu śniadaniowego mam do zrobienia w pierwszym rzędzie buraczaną granolę oraz masło dyniowe.
Z małych dań na pierwszy ogień pójdzie fasolka szparagowa z kokosem i botwinka po wietnamska.
Z zup nie potrafię wybrać nic co mam zrobić pierwsze, bo chcę wszystkie, szczególnie te bardziej egzotyczne jak laksa z fasolką, tom kha czy pho. 

 

Z dużych dań najbardziej mnie kuszą szwedzkie klopsiki z żurawiną, grzybowe mielone, grzybowy stroganow.
Z deserów najpierw upiekę włoskie ciasto cukiniowe oraz lody z masłem orzechowym i curry.
W napojach wypatrzyłam min. kompot marchewkowy z rabarbarem oraz arabski napój morelowy.
Jak ktoś polubił pierwszą książkę Marty to na bank polubi tą drugą. Ja już ją lubię.

 

*Mam priorytety, mega priorytety- moja kicia jest tu ważniejsza niż moje uwielbienie do książek kucharskich.